Tanrı ve Kötülük Paradoksu

Tanrı kötülüğü önlemek istiyor da gücü mü yetmiyor?
Öyleyse tanrı güçsüzdür.

Yoksa gücü yetiyor da kötülüğü önlemek mi istemiyor?
Öyleyse tanrı iyi niyetli değildir.

Hem güçlü, hem de iyi ise,
Bu kadar kötülük nasıl oldu da var olabildi?

David Hume

Merhaba

Bu konuda teizmi savunmak istiyorum. Teizmi rasyonel ve matematiksel bir mantıkla savunacagim.

Oncelikle sunu belirtmek istiyorum. Matematikte herhangi bir sayinin sonsuza bolumu sifiri vermektedir. Teizmin temelinde ise ahiret hayati oldugu ve olunce bizi sonsuz bir hayatin bekledigi yatmaktadir. Yani rasyonel ve teist yaklasima gore bu dunyadaki hayatimiz obur dunyadaki hayatimiza oranla hicbir anlam ifade etmemektedir.
Diger bir deyisle bu dunyada 1000 yil yasasak ve hayatimizin her saniyesinde dahi aci ceksek ahirette bizi sonsuz ve mutlu bir hayat bekledigi icin rasyonel mantiga gore -rasyonel mantikta 1000:Sonsuz sifiri vermektedir- bu dunyada cektigimiz acilar bir anlam ifade etmemektedir.

Ama bu hala bu dünyadaki kötülüğü acıklamıyor sadece tanrı cennette karşılığını gani gani verir demek oluyor ve din amacına ulaşıp kötülügü önleyemiyor sadece ağza bir parmak bal çalıp sabretme gücü veriyor

Acı çekme meselesinde katılmıyorum. Din matematikle ölçülecek bir şey değildir. Matematiğin ilgi alanı somut verilerdir. Din ise tam tersi. Bu nedenle ahiretin olduğunu nereden biliyorsun ki sıfıra bölesin?

Birincisi ben tanri cennette karsiligini gani gani verecek sabredin felan demedim. Bu dervişlerin sozu. Benim demek istedigim eger ahiret hayati varsa bu dunya bir hic hukmundedir. Dolayisi ile icindeki iyilikler de kotulukler de bir anlam ifade etmemektedir.

İkincisi ben dinin amacinin kotulugu onlemek oldugunu da soylemedim. Dinin amaci tartisilmasi gereken cok ayri bir konu. Acikcasi ben de dinin amacinin ne oldugunu bilmemekteyim. Tanri bizi
sirf kendine tapilmasi ve egosunu tatmin etmek icin de yaratmis olabilir, bize -tanri sadist de olabilir- iskence cektirmek icin de yaratmis olabilir, kotulugu onlemek icin de.

Bu konuda ters kose ettin beni. Yenilgiyi kabul ediyorum
Sonucta rasyonel mantik somut veriler uzerinden yurutulur. Bunu goz ardi etmisim.

Bu gorusun karsiti bircok gorus bulunmakta teizmde. Bunlardan biri de su:

Nasil gunduzun varligi gece olmadan anlasilamayacagina gore iyiligin varligi da kotuluk olmadan anlasilamaz. Dolayisi ile iyiligin varligindan soz edebilmek icin kotuluk var olmasi gerekli bir kavram.

Mantıklı bir görüş ama tanrı istese kötülüğü devre dışı bırakacak bir sistem oluşturamaz mıydı? Sonuçta birçok insan acı yaşıyor. Mesela Suriyenin hali ortada. Ölüyor, kolu bacağı kopuyor, ailesini kaybediyor vs. Bu insanlara bu kadar acı çektirmenin bir anlamı var mı?

Kardeşim düşün ki senle oturduk satranç oynuyoruz. Ben senin vezirini yersem ''Hayır neden vezirimi yedin neden bunlar benim başıma geliyor Tanrı yok mu yukarıda sen nasıl sadist acımasız bir Tanrısın!'' falan demezsin öyle değil mi? Çünkü bu oyuna başladığında bunun olabileceğini biliyordun. Bu hayat oyununda canımızın yanmasını gram istemiyoruz ama. İsteyerek veya istemeyerek bu oyun tahtasının üzerindeyiz. Başımıza iyi veya kötü bir şeyler geliyor. Dünya üzerinde adalet mi arıyorsun kardeşim? Ölümden daha adaletli bir şey var mı sence? Bill Gates de Mark Zuckerberg de sen de ben de toprak olup gideceğiz. Oyunun sonunda şah da piyon da aynı kutuya konur. Vegas'da olan Vegas'da kalacak başka bir tabirle. Tabi Müslüman olmazsak her şeyi bu Dünya'da aramamız normal. Ama istediğin kadar ara, istediğini bulamayacaksın bu Dünya'da. Ha gerçekler buysa da hemen kaç, psikolojik destek olsun diye bir dine sığın demiyorum. Olmadığını düşünüyorsan ona göre yaşa eyvallah. Ama Tanrı varsa niye bize acı çektiriyor gibi bir soruyu mantıklı bulmuyorum.

Dipnot: İnsanlar olarak bahsettiğin tarz olaylardan bu kadar çok acı çekmemizin tek sebebi yaşarken öleceğimizi hiç hatırlamamamız. Hiç düşünmüyoruz bir gün öleceğimizi. Sonsuza dek Dünya'da kalacakmışız gibi yaşıyoruz. Halbuki bir cana sahibiz ve onu her an kaybedebiliriz, kollarımız, bacaklarımız var. Bir sonraki sokağa çıkışımızda seni beni bir arabanın ortadan ikiye bölmeyeceğinin garantisini kim verebilir? Sanki sonsuza dek Polyanna gibi yaşayacakmışız gibi sanıyoruz, bize bu vücut, bu hayat emanet. İster Tanrı'nın de, ister Allah'ın, ister Doğa Ana'nın de. böyle şeylerle karşılaşınca da bu yüzden bu kadar üzülüyoruz. Sahip olduklarımız bize sahip oluyor, o yüzden onları kaybettiğimizde bu kadar üzülüyoruz.

Dostum ölecek olmamız hiçbir şeyi değiştirmiyor. Çünkü ölüm sonrası ile ilgili bilgimiz sıfır. Bu nedenle ölüm sonrasını geç.

Gelelim bildiğimiz bu dünyaya. Polyanna gibi yaşamayacağız elbette. Dünyada her türlü durumla karşılaşıyoruz fakat farklı durumlar var. Diğer konuda da dediğim gibi ömür boyu sakat kalan insanın suçu ne? Suriye'deki savaşta, tankların altında ezilerek şiddetli şekilde can veren bebeklerin suçu ne?

Allah bunların olacağını bile bile neden bu insanlara işkence çektiriyor. Halbuki işkencesiz bir hayatı yaratmak elinde.

İyi de, dinle ilgili olan bir konuda ölümden sonrasını geçemeyiz ki. Ölümden sonrası yoksa zaten dinin varlığının anlamı kalmıyor. Konuyu din ile bağdaştırmak alakasız olur. Kur'an da daha büyük sıkıntıları olan insanların daha büyük imtihanları, haliyle geçerlerse -sabreder, isyan etmezlerse sanırım- daha büyük mükafatlarının olacağı söyleniyor. Farkındayım böyle söyleyince toplumlarda düzen oluşturmak için uydurulmuş sözler gibi geliyor, ama belki de Tanrının amacı budur. Tamam kötü bir durum var ortada, o insanlara yardım etmek için uğraşanlar da var onlara kat kat zulmetmeye çalışan da. Ama ne yapmalı yani sınavın ortasında bizim kağıtlarımıza puan mı eklesin derste sessiz duruyoruz diye? Öncelikle bu konuda fikir birliği kurabilmek için Kur'an a göre Dünya'nın sınav yeri olduğunu kabul etmek gerek. Aksi takdirde bu konuda bir açıklama yapamam. Çünkü sadece bu Dünya'ya bakıyorsun. Halbuki gelip geçiciyiz.

Din beni ilgilendirmiyor. Ben gerçeğin peşindeyim. Dolayısıyla ölüm sonrasını kimse bilemez.

Ne sınavı, bunu da nereden çıkardın?

Bilmediğin bir şey söylemiyorum ki. Kur'an böyle söylüyor.

Hocam gerçeği gözünle arıyorsan boşa tartışmayı devam ettirmeyelim. Ha aklımızı kullanacaksak buyur devam edelim.

Aklımı kullandığımı düşünüyorum. Peki sen aklınla dinin gerçekliğine nasıl ulaştın, anlat bakalım?

Biliyorum. Yani demek istediğim sınav olduğuna sen nasıl kanaat getirdin?

Ben henüz dine falan ulaşmadım hocam. Ben bahsettiğim konulardan ötürü bir Tanrının varlığına inanıyorum. Henüz dinler konusunu yeterince araştırmadım. Sadece memleket olarak Müslüman olmamızdan dolayı dinler içinde en çok İslam hakkında bilgim var ve o bilgiler çerçevesinde düşündüklerimi paylaşıyorum.

Mesele din de değil. Mesela çok ünlü bir kitap var: ''Küçük Prens''. Onun yazarı yabancı bir pilot ve adamın Müslümanlık ile falan uzaktan yakından alakası yok. O kitabında bir sözü var, ''Gerçeğin mayası göz ile görülmez.'' diye. Evet, kesin olarak Tanrı vardır veya yoktur diyebilecek bilgiye hiçbir zaman sahip olamayacağız. Ama biraz içindeki sesi dinlesen, gerçekten kendi kendine oluşmuş olabilir mi yani bunlar? Uzaylılar gelmiş yapmış gitmiş de ama kendi kendine oluşmuş deme canını seveyim ya.

Uzun lafın kısası somut delil aramamak gerektiğini düşünüyorum bu konuda. Matematik gibi düşün. Dünya ve evrenin kendi kendine oluşmuş ihtimali 10 üzeri 123 te 1 gibi bir rakam. Kimyada atomların ağırlığı hesaplanırken elektronların ağırlığı yok sayılır. (Elektronların ağırlığı 1, bilmem kaç x10 üzeri 27 civarı falan. Hesap et aradaki farkı usta. Şimdi benim aklımda iki ihtimal var. Ya bir yaratıcı vardır, ya da kendi kendine oluşmuştur. Kendi kendine oluşma ihtimali yok denecek kadar azdan bile yok denecek kadar az. Yani %ye vurursak 0,000000....1. Eğer kumar oynasan, paranı %0,0000...1 olan bi ihtimale mi yoksa geriye kalan %99,999.... ihtimale mi yatırırdın?

Dipnot: Aklını kullanmadığını ima etmedim yanlış anlama, sadece materyalist düşünmek ile akılcılığın aynı şey olmadığını düşünüyorum onu ima ettim.

Kur'an buna dayanır hocam ben kanaat getirmedim ki. Ben şuan Kur'an tarafından bakıyorum olaya. Yaptığı açıklama ile durum örtüşüyor onu söylüyorum. Komple kendisi doğrudur demiyorum. Siz bir kaç yanlış bulduğunuzu iddia ediyorsunuz onları ayrı konuşuruz. Ama bu konudaki açıklaması mantıklı görünüyor zannımca.

Kainat kendi kendine oluşamaz diyorsun, o halde bir tanrı varetmiş olacaktır. Peki o tanrıyı kim varetti. O tanrı da kendi kendine oluştu. Tanrının kendi kendine oluşacağına inanıyorsun da, evrenin kendi kendine oluşacağına neden inanmıyorsun?

Bir insan bir dine ya inanıyordur ya da inanmıyordur. Sen inanmıyorum diyorsun. Eğer İslama inanmıyorsan Kuran açısından bakmaya gerek yok. Çünkü bir kitapta hata ve çelişki varsa, o kitap kesinlikle ilahi değildir. Dolayısıyla o kitabı kale almaya gerek yoktur. Kuran'da ise sürüyle hata ve çelişki var. Bu nedenle Kuran üzerinden değilde akıl ve mantık üzerinden konuşmak lazım.